Leven in de hut!

Het valt me een beetje tegen; ik heb nog helemaal geen brieven gehad? Maar het maakt niet uit hoor, want alsnog bedankt voor al jullie lieve berichtjes hier of op Facebook of via de telefoon: doet me goed te horen dat ik nog niet compleet vergeten ben.

Hier gaat het leventje verder. Inmiddels is er wat meer leven in het huis: Sanne en Anneloes zijn er sinds zaterdag, dus ik heb in ieder geval wat te doen. Ik moest toen ook meteen weer denken aan een aantal dingen die ik was vergeten te vertellen de vorige keer. Onder andere het feit dat ze hier echt geen Engels kunnen. Toen ik mijn simkaart ging halen, moest ze mijn id-kaart hebben en daar zag ze ‘place of birth’ staan: dat moet vast achternaam zijn! Vanaf nu heet ik dus Olaf Nijmegen. Geen grap.

Zaterdagavond zijn we gaan uiteten, eindelijk kon het! In je eentje doe je dat natuurlijk niet zo snel. Maar het is wel pittig dat je hier moet wachten tot 9 uur ’s avonds voordat er een restaurant open is, dan heb je wel flink honger moet ik zeggen. Gisteren hebben we iets te laat ontbeten waardoor ze alleen maar tortillas met ui hadden, heftig om kwart over 12, maar het was wel heel lekker! Je kan hier ook echt overal héél goedkoop ontbijten, voor ongeveer 3 euro krijg je wat te eten, een koffie en een (eigenlijk nooit verse) jus.

’s Avonds hebben we gekookt en lekker Modern Family gekeken met een wijntje, want we wilden vanmorgen wel ergens churros eten als ontbijt. Nou dat is gelukt, ongeveer. We hebben porras op, die lijken erop, maar zijn iets dikker en bij een echt Madrileens ontbijt krijg je ook gesmolten chocola erbij waar je de churro dan in dipt, maar die hadden ze niet. Helaas! Maar ik kan wel wennen aan zo ontbijten. Moddervet word je ervan, maar ach.

En toen maar eens op naar de universiteit, Sanne en Anneloes moesten zich nog melden. We hebben daar echt een uur in de rij gestaan, want er waren wat meer internationale studenten dan de keer dat ik erheen ging. Opeens moesten ze ook allerlei andere formulieren tonen (iets wat ik niet hoefde) en er was sowieso een hoop gedoe. Toen moesten we met een Engels meisje, Helen, meelopen naar een ander gebouw. Heel leuk meisje dat constant overrompeld werd door de snelheid van het Spaans hier haha, dan merk je toch wel dat ons Spaans heel goed is (gelukkig!). Daarna naar onze contactpersoon, zij wist volgens mij niet eens dat ze dat was, en ze begon helemaal op mij in te praten en ik kon echt niks in mijn verdediging zeggen want ze bleef maar ratelen. Nee, de mensen zijn niet vriendelijk hier, maar dat had ik ook echt niet verwacht.

’s Avonds hebben we wat rondjes gelopen door de stad, ontzettend leuke winkels gevonden, dus Erasmusbeurs: kom maar op! Morgen ga ik maar eens wat colleges volgen, ik begin de morgen met ‘Romaanse Taalkunde’, ‘Taalkundig commentaar op Romaanse teksten’, ‘De geschiedenis van de Tweede Republiek en de Spaanse Burgeroorlog’ en ‘Sociolinguistiek’. Ik ben heel benieuwd! Vooral of de colleges doorgaan, of er mensen zijn, wat er verteld wordt, etcetera, etcetera. Nou! Toch weer 541 woorden getypt over slechts 2 dagen. Vraag me af hoe lang dat wordt als ik meer mee ga maken.. To be continued dus.